Mijn ervaringen en visie

Het doel van deze website is om zoveel mogelijk vrouwen die al jaren met allerlei klachten rond lopen en niet geholpen worden tips te geven om de kwaliteit van het leven te verbeteren en een duidelijker beeld te geven van de onbalans in hun lichaam.

Al jaren loop ik met ontzettend veel klachten. Daarnaast ben ik ook constant ziek.

Symptomen van deze klachten zijn:

• buikpijnen
• onregelmatige menstruatie's
• vermoeidheid
• afwijkende bloedwaarden
• spastische darm
• overbeharing
• overgewicht
• slechte huid
• infectiegevoelig
• PCOS

En ga zo nog maar even door.

Ik ben bij heel veel specialisten geweest. En ben heel vaak gefrustreerd weg gegaan. Ze nemen je niet serieus, of ze hebben geen tijd, of het is hun vakgebied niet.

Oorzaak

PCOS heeft een oorzaak en die oorzaak moet aangepakt worden om de klachten te verminderen of misschien zelfs te laten verdwijnen.

De hoofdoorzaak van PCOS is naar mijn mening Insuline Resistentie en een trage schildklier werking.

Als je hiermee bij een gynaecoloog aankomt, zijn ze er soms wel of niet van op de hoogte en wordt er verteld dat dat niet hun vakgebied is of geen tijd hebben om zich daarin te verdiepen. Daarvoor moet je bij een internist zijn. Als je met dit verhaal bij een internist komt wordt er verteld dat PCOS hun vakgebied niet is en dat je bij een gynaecoloog moet zijn. En zo blijf je overal van het kastje naar de muur gestuurd worden.

Gynaecologen behandelen hun patienten met PCOS dus niet met het aanpakken van de oorzaak maar schrijven allerlei medicijnen voor. Zoals de pil of Clomid enz. Of misschien zelfs het verwijderen van eierstokken. En dan heb ik het niet over de vrouwen die graag zwanger willen worden waarbij het niet lukt.

Maar als de oorzaak niet wordt aangepakt wordt het probleem ook niet opgelost. En zullen veel andere klachten naast PCOS die veroorzaakt worden door Insuline Resistentie en een trage schildklier werking blijven bestaan.

Mijn visie

Opdat de lichaamscellen glucose zouden kunnen opnemen en omzetten in bruikbare energie, hebben zij insuline nodig. Insuline is een stof die door het lichaam zelf, meer bepaald door cellen in de pancreas (= alvleesklier), wordt aangemaakt en kan worden aanzien als een sleutel die elke cel nodig heeft om zijn deur voor glucose te kunnen openen.

Bij sommige mensen zijn de lichaamscellen minder gevoelig voor insuline. In dat geval spreekt men van insulineresistentie.
Insulineresistentie brengt met zich mee dat de lichaamscellen meer insuline (sleutels) nodig hebben om de deur voor glucose te kunnen openen. Daardoor wordt er compensatoir meer insuline geproduceerd door de pancreas en is er bijgevolg meer insuline in het bloed aanwezig zijn, ook hyperinsulinemie genoemd.

Dit volledige mechanisme kan ertoe leiden dat na enige tijd diabetes (type 2) ontwikkelt. De pancreas moet bij iemand met insulineresistentie namelijk dubbel zo hard werken dan bij iemand zonder deze aandoening. Daardoor zijn de cellen van de pancreas vlugger uitgeput en na enige tijd niet meer in staat zijn om voldoende insuline te produceren (wanneer er Diabetes ontstaat). De hoeveelheid glucose, aanwezig in de bloedbaan, zal zodoende niet meer voldoende worden opgenomen door de lichaamscellen en een teveel aan glucose in het bloed, of hyperglycemie, veroorzaken.

De hoge insulinegehalte in het bloed geeft een sein naar de eierstokken om meer geslachtshormonen aan te maken waardoor er een hormoon-onbalans plaats vindt in het lichaam wat o.a. PCOS kan veroorzaken.

Ik ben van mening dat Insuline Resistentie tegenwoordig veel meer voorkomt door alle toevoegingen in voeding. We kampen tegenwoordig allemaal met overgewicht. We eten allemaal koolhydraatrijk voedsel wat een negatieve invloed heeft op Insuline Resistentie. Daarnaast ook alle chemische zoetstoffen en de verkeerde vetten. Ik denk dat Insuline Resistentie en een trage schildklier werking bij heel veel vrouwen voorkomt die er zelf geen weet van hebben. Omdat het hele plaatje best complex is.

Insuline Resistentie leidt uiteindelijk tot Diabetes. Wat tegenwoordig alleen maar toeneemt.

Klachten veroorzaakt door Insuline Resistentie

Naast de klachten van PCOS heeft Insuline Resistentie nog andere gevolgen voor het lichaam:

• Vermoeidheid 
• Concentratieproblemen 
• Hoge bloedsuikerspiegel 
• Opgeblazen gevoel (door gasvorming in de darmen door te veel eten van koolhydraten) 
• Slaperigheid na een maaltijd (vooral na een maaltijd wat meer dan 20%-30% koolhydraten bevat) 
• Gewichtstoename (moeizaam afvallen, vooral vetvorming rond de buikstreek) 
• Verhoogde triglyceridenspiegels in het bloed 
• Verhoogde bloeddruk of juiste lage bloeddruk 
• Depressie (verstoorde stofwisseling)

Ongetwijfeld zullen er nog meer gevolgen qua gezondheid zijn wat door Insuline Resistentie wordt veroorzaakt.

Trage schildklier werking

Insuline Resistentie, PCOS en een trage schildklier werking gaan vaak samen.

Een te traag werkende schildklier (hypothyreoidie) kan leiden tot een vermindering van het geslachtshormoon bindend globine en een toename van vrije testosteron. Vrije testosteron is één van de factoren die bijdragen aan PCOS symptonen - onvruchtbaarheid, polycysteuze eierstokken, hirsutisme, mannelijk model, haar verlies en acné.

Vrouwen met PCOS (en Insuline Resistentie) hebben te hoge niveau's van oestrogeen wat de effectiviteit van de schildklierhormonen kan verminderen.

Klachten door een trage schildklier werking:

• gewichtstoename (soms afname)
• vocht vasthouden
• vermoeidheid
• duizeligheid
• benauwdheid
• trager functioneren
• lage lichaamstemperatuur
• snel koud
• lage bloeddruk
• hoog cholesterol
• snel blauwe plekken
• tintelingen
• opgeblazen gevoel
• slecht functionerend immuunsysteem
• allergieën
• concentratieproblemen
• spastische darm
• obstipatie
• haaruitval, huid en nagelproblemen
• laag libido (minder zin in seks)
• verminderde eetlust
• artritis
• spier- en gewrichtspijn (stijf, pijnlijk m.n. bekken en handen)
• fibromyalgie
• oedeem
• anemie (bloedarmoede)
• oogproblemen
• apathie
• depressiviteit en stemmingswisselingen
• geheugenproblemen (pseudo dementie)
• psychoses (soms paranoïde symptomen)
• slaapstoornissen
• menstruatiestoornis
• PMS
• vruchtbaarheidsstoornis (onvruchtbaarheid)
• tepeluitvloed

Geplaatst op: zondag, april 13, 2014

Lees Verder

Plan van aanpak

Ik ben van mening dat de enige manier om PCOS goed aan te kunnen pakken, is om direct naar het bron van het kwaad te gaan. En dat is Insuline Resistentie en een trage schildklier werking. Ikzelf ben geen voorstander van medicijnen. Maar ik ben wel een voorstander van het aanpassen van je leefstijl. En ben ook overtuigd dat dat zal werken om de klachten te doen verminderen of zelfs verwijderen. En vrouwen makkelijker zwanger kunnen worden.

Geplaatst op: zondag, april 13, 2014

Lees Verder

Mogelijke gevolgen van PCOS

PCOS staat voor polycysteus-ovariumsyndroom. Als je zwanger wilt worden kan PCOS behoorlijk dwarsliggen. 5 tot 15 procent van de vrouwen krijgt ermee te maken, waarvan sommige in ernstige mate.
Ook kan PCOS bij veel vrouwen op het cosmetische vlak dwarsliggen. Hieronder een kort overzicht van gevolgen die kunnen opspelen op de korte -en lange termijn.

Geplaatst op: zaterdag, april 12, 2014

Lees Verder

PCOS: PolyCysteus Ovarium Syndroom

Bij PCOS (PolyCysteus Ovarium Syndroom) zijn de waarden van verschillende hormonen verhoogd.
De hormonen in kwestie zijn het luteïniserend hormoon (dat de eisprong opwekt), eventueel testosteron en soms insuline (het hormoon dat de bloedsuikerspiegel regelt).
De waarde van het FSH (follikel stimulerend hormoon), het hormoon dat de eiblaasjes doet rijpen, is bij PCOS onvoldoende om de eiblaasjes te doen rijpen.
Bij PCOS blijft de eisprong, en dus ook de menstruatie, gedurende langere periodes uit en de vruchtbaarheid verminderd.
PCOS kan daarnaast overbeharing en/of acné veroorzaken en gaat vaak samen met overgewicht. Behandeling is nodig om de eisprong op te wekken om zo de kans op zwangerschap te verhogen, en kan door middel van afvallen, tabletten, injecties of een kijkoperatie.
Afvallen leidt veelal tot het weer spontaan optreden van de eisprong, maar ook omdat PCOS een relatie kan hebben met het ontstaan van hart- en vaatziekten, diabetes (suikerziekte) en eventueel met hoge bloeddruk op latere leeftijd, wordt afvallen bij overgewicht geadviseerd.

• Er zijn minder dan 8 menstruaties per jaar (oligomenorroe), of de menstruatie blijft geheel uit (amenorroe) (zie de normale cyclus) 
• U hebt een verhoogde waarde van het testosteron en/of verschijnselen die passen bij een verhoogde waarde van het testosteron, zoals bijvoorbeeld acné of overbeharing volgens een mannelijk patroon 
• Bij inwendige echoscopie worden er meer dan twaalf (poly)cysteuse (blaasjes) in een of beide eierstokken gezien (zie figuur 1a en 1b) 

	Figuur 1a. - Echoscopische afbeelding van een normale eierstok.
	Figuur 1b. - Echoscopische afbeelding van een eierstok zoals bij PCOS kan passen. Meerdere (tien tot twaalf) eiblaasjes zijn zichtbaar aan het oppervlak van de eierstok.

Onderzoek

Om PCOS vast te stellen vindt er meestal bloedonderzoek en echoscopisch onderzoek plaats. Door middel van inwendige echoscopisch onderzoek kunnen de eierstokken worden beoordeeld op het voorkomen van meerdere eiblaasjes.

Bloedonderzoek

Om na te gaan hoe hoog de waarden van het FSH, LH, testosteron, oestrogeen en progesteron, en indien nodig prolactine zijn, wordt het bloed onderzocht. Meestal gebeurt dit tien dagen na een menstruatie en eventueel wordt dit bloedonderzoek op een later tijdstip herhaald. Bij afwijkingen in deze waarden vindt eventueel verder onderzoek plaats, onder andere naar de waarden van de bloedsuikers (glucose) en eventueel naar insuline en cholesterol.

Echoscopie

In de normale situatie worden tot halverwege de cyclus, in elke eierstok, drie tot acht eiblaasjes (3-10 mm in doorsnede) gezien door middel van inwendige echoscopie. Bij PCOS zijn er vaak (niet altijd) meer dan tien tot twaalf eiblaasjes in een of beide eierstokken te zien.

Wanneer behandelen?

Als u overgewicht hebt bestaat er een risico voor uw algehele gezondheid en is afvallen de behandeling van eerste keus. Bij langdurig uitblijven van de menstruatie kan het verstandig zijn minstens vier keer per jaar een bloeding op te wekken om het slijmvlies van de baarmoeder af te stoten. Dit om de kans op baarmoederslijmvlieskanker te verminderen. Meestal kan dit gewoon met behulp van de pil. U kunt dit met de arts bespreken. Bij acné of overbeharing zal de mate van de klacht van invloed zijn op het wel of niet behandelen.

Afvallen

Bij vrouwen met overgewicht is afvallen erg belangrijk. Vaak herstelt de cyclus zich dan en treden spontaan eisprongen op. Als u behandeld wordt met tabletten of injecties, verhoogt afvallen de kans op zwangerschap sterk. Vraag om steun als afvallen u zelf niet lukt. Eventueel kunt u, via de huisarts of gynaecoloog, een verwijzing voor een diëtiste krijgen. Naast gezonde voeding, is ook voldoende lichaamsbeweging zeer belangrijk.

Clomifeen citraat

Als eerste medische behandeling wordt clomifeen citraat (Clomid) geadviseerd. Na een (spontane of door medicijnen opgewekte) menstruatie neemt u één of meerdere tabletten, van de derde tot en met de zevende of van de vijfde tot en met de negende dag van de cyclus. De eisprong treedt op tussen ongeveer de dertiende en éénentwintigste cyclusdag. De gehele cyclus duurt dan niet langer dan 35 dagen.
Hoe weet u of er een eisprong is? Daarvoor zijn verschillende methoden:

• Het bijhouden van de temperatuur gedurende de cyclus (BTC, basale temperatuur curve)
• Rond de 21e dag in de cyclus bloedonderzoek naar de waarde van het progesteron
• Voor en na de eisprong kan inwendige echoscopie worden verricht

Clomifeen citraat en kans op zwangerschap

Bij behandeling met Clomifeen citraat krijgen ongeveer 80% van de vrouwen een eisprong. Ruim de helft van deze vrouwen wordt zwanger. De kans op een meerlingzwangerschap is bij clomifeencitraat licht verhoogd (zie IUI). Is de eisprong niet op te wekken of is in zes tot twaalf eisprongen met Clomid een eisprong opgewekt zonder dat er een zwangerschap is ontstaan, dan kan worden overwogen op een andere behandeling over te stappen.

Clomifeen citraat en bijwerkingen

Clomifeen citraat geeft in het algemeen weinig bijwerkingen. Soms kan het stemmingsveranderingen geven: u kunt zich emotioneel voelen, sneller boos of soms depressief. Een enkele vrouw beschrijft opvliegers als bijwerking. Als behandeling met Clomid geen eisprong geeft kan het zijn dat de eierstokken ongevoelig zijn voor Clomid, de zogeheten Clomid resistentie. Dan kunnen de volgende behandelingen mogelijk wel een eisprong geven:

Gonadotrofine injecties

Bij deze behandeling krijgt u, gedurende een aantal dagen, injecties met follikel stimulerend hormoon (FSH) (in het laboratorium gemaakt, rFSH) of met Humaan Menopauzaal Gonadotrofine (HMG gemaakt uit de urine van vrouwen die de overgang achter de rug hebben). U kunt leren zelf prikken, of uw partner kan leren deze injecties onder uw huid toe te dienen. Op de derde dag van de cyclus start u met de injecties. De cyclus wordt gevolgd met echoscopische controles; u moet dus rekening houden met meerdere afspraken. Als bij echoscopie blijkt dat het nodig is, past de arts de dosering aan. Als een tot maximaal twee tot drie eiblaasjes voldoende rijp zijn krijgt u een injectie met humaan choriongonadotrofine (HCG) om de eisprong in gang te zetten. Ook deze injectie is onderhuids. De eisprong vindt ongeveer 38-40 uur na deze injectie plaats. De vrijgekomen eicel is 8-12 uur bevruchtbaar. Zaadcellen zijn ongeveer 48-72 uur levensvatbaar. Het is dus verstandig binnen zo'n 12 tot 36 uur na de HCG-injectie gemeenschap te hebben.

Gonadotrofine en kans op zwangerschap

Met gonadotrofinen wordt in ongeveer 90% van de behandelingen een eisprong verkregen. Bij ongeveer de helft van deze vrouwen ontstaat een zwangerschap.

Gonadotrofine en bijwerkingen

Bij de behandeling met gonadotrofinen is er een grote kans dat meerdere eiblaasjes tegelijk rijpen zodat de kans op een meerling groter is, en ook op overstimulatie (zie OHSS). Worden bij echoscopie meer dan twee tot drie eiblaasjes gezien die groter zijn dan 15 mm, dan wordt de behandeling afgebroken. U krijgt het advies om geen geslachtsgemeenschap te hebben.

Laparoscopische elektrocoagulatie van de ovaria (LEO)

Deze behandeling vindt plaats door middel van een kijkoperatie (zie Therapeutische laparoscopie) onder narcose. In de eierstokken worden een aantal oppervlakkige kleine gaatjes gebrand. Hierdoor verandert de aanmaak van de hormonen in de eierstok en kan de eisprong optreden.

LEO en kans op zwangerschap

De kans op zwangerschap, en ook op een meerling, is lager dan die bij de behandeling met gonadotrofinen. Als u na de LEO-behandeling Clomid of gonadotrofinen gebruikt is de kans weer gelijk.

LEO en bijwerkingen

Door de operatie kunnen verklevingen rond de eierstokken ontstaan. Hierdoor kan de eicel soms niet in de eileider terechtkomen (zie Vruchtbaarheidbevorderende operaties en EUG).

Metformine

Metformine is een middel dat al wordt gebruikt bij de behandeling van suikerziekte (diabetes mellitus type II). Recent is duidelijk geworden dat sommige vrouwen met PCOS de suikerstofwisseling alleen kunnen regelen door veel insuline aan te maken. De hoge insuline-waarden leiden mogelijk tot een verhoogde aanmaak van testosteron en verstoren daardoor de eisprong. Metformine verlaagt de hoeveelheid insuline. Metformine lijkt vooral geschikt voor vrouwen met overgewicht of met hoge insulinewaarden, maar momenteel bevindt deze behandeling zich nog in een onderzoeksfase. Uw arts zal dit met u bespreken.

Metformine en kans op zwangerschap

Hoe groot de kans op zwangerschap is bij de behandeling met Metformine is nog niet duidelijk.

Metformine en bijwerkingen

Bij Metformine kunnen maagdarmklachten (misselijkheid, braken, diarree, buikpijn) optreden.

Alternatieve behandelingsmethoden

Als na behandeling met medicijnen geen zwangerschap is ontstaan kan worden overwogen over te gaan op IVF (reageerbuisbevruchting). Vrouwen met PCOS hebben een grotere kans op overstimulatie bij IVF.

PCOS kan een belangrijke invloed op uw leven hebben. Onzekerheid of het zal lukken om zwanger te worden, de opgave om af te vallen, de vele ziekenhuisbezoeken tijdens de behandeling, eventueel de noodzaak om hormonen te gebruiken en de vaak herhaalde teleurstelling dat een behandeling niet gelukt is, kan allemaal emotioneel zwaar zijn. Bespreek uw gevoelens met uw partner, goede vrienden, familie en eventueel op uw werk. Ook overbeharing, acné en overgewicht kunnen moeilijk te verdragen zijn.
Vaak lukt het niet deze problemen naar volle tevredenheid te behandelen en uw sociale leven kan hierdoor hinder ondervinden. Ondersteuning door een arts, psycholoog, diëtiste en/of schoonheidspecialist en ook contact met lotgenoten kan helpen.

Bron: Vrouwenarts.nl

Geplaatst op: zaterdag, april 12, 2014

Lees Verder